Schönbrunn (48°11'05'' N 16°18'44'' E) (dojazd metrem U4 przystanek Schönbrunn)
Sam Schönbrunn ma krótszą historię od Hofburga. W 1569 roku posiadłość leżącą w tym miejscu, zwaną Katterburgiem, kupił cesarz Maksymilian II. Tamtejsza rezydencja, położona w pobliżu dzisiejszej bramy Meidlinger była niewielka i służyła jako pałacyk myśliwski. W 1605 roku złupili go Węgrzy, a odbudową zajął się syn Maksymiliana, Maciej. To jemu przypisuje się odkrycie źródełka, od którego pochodzi nazwa Schönbrunn (piękne źródło). W 1683 w obawie przed Turkami pałac zniszczyli sami Habsburgowie, a po odparciu ottomańskiej nawałnicy, cesarz Leopold I zlecił w 1695 roku Bernhardowi Fisherowi von Erlach projekt okazałej barokowej rezydencji.
 

 

 

 

Początkowo pałac miał przepychem i wielkością konkurować z Wersalem, ale ostatecznie zdecydowano się na projekt skromniejszy. W 1696 roku ruszyły prace, wkrótce też w ukończonej środkowej części zamieszkał monarcha. Prace budowlane na pewien czas zostały wstrzymane z powodu działań zbrojnych o sukcesję hiszpańską, a nowy cesarz Karol VI traktował pałac wyłącznie jako bazę noclegową w czasie polowań. Dopiero Maria Teresa nadała Schönbrunnowi kształt, jaki ma dzisiaj, a dzięki architektowi Nocolo Pacassiemu wzbogacił się on o nową kondygnację a wnętrzom nadał pełen przepychu rokokowy wystrój.

 

 
 

Symetrię architektury dopełniają ogrody z fontannami oraz pomnikami, które stoją pośród drzew i alejek. Józef II był zapalonym ogrodnikiem, pielęgnował ogrody i uprawiał rozmaite rośliny, kazał też zbudować Gloriettę, pawilon ogrodowy. W 1805 i 1809 przebywał tu Napoleon, czego świadectwem są orły przy bramie głównej, tu też spędził większość życia jego syn, książę Rzeszy, zwany Orlątkiem. Tu urodził się i zmarł Franciszek Józef I, za panowania którego Schönbrunn ponownie powrócił do dużych łask. To tutaj w 1918 roku dokonała się smutna ceremonia zrzeczenia się rządów przez Karola I. Uszkodzony podczas II wojny światowej pałac służył jako kwatera Rosjan, potem Brytyjczyków.

Gloriette (48°10'42'' N 16°18'32'' E)- Klasycystyczna arkada projektu Ferdinanda von Hohenberga zbudowana w 1775 roku stanowi majestatyczne zwieńczenie wzgórza z tyłu pałacu.

 

Palmiarnia (48°11'04'' N 16°18'11'' E)- we wspaniałej cieplarni wzniesionej w 1882 roku znajduje się przebogata kolekcja roślin tropikalnych.